Półmaratony, półmaratony wszędzie

Jako, że od ostatniego występu na zawodach trochę czasu minęło, i zdążyłem odpocząć po maratonie w Łodzi, czas na kolejne wyzwanie. Tym razem dystans będzie o połowę krótszy, a więc 21,087 km. Będzie to Półmaraton Opolski 2015.

Ogólnie w cykl całej imprezy wchodzą 5 biegów:
- Bieg Festiwalowy (3,5km)
- Sztafety Firmowe (5,3km+5,3km+5,3km+5,3km)
- Bieg na 10 km
- Półmaraton
- Maraton.

Bieg odbędzie się 17 maja w Opolu. Numer jaki został mi przydzielony, to 1450

Na ten moment zgłoszonych zawodników jest 482 jednak jeszcze przez ponad 2 tygodnie lista startowa będzie otwarta, więc na pewno lista ta się powiększy.
Jako, że zgłoszenie i opłatę dokonałem po 20 kwietnia, wpisowe kosztowało mnie 80 złotych. W ramach tego otrzymałem pakiet startowy, w skład którego wchodzi: numer startowy z chipem jednorazowym i agrafki, koszulka techniczna i skarpety biegowe (przy wpłacie przed 20.04.2015), bon na Pasta Party, worek i numer na odzież do przechowalni, informator, materiały od sponsorów, napoje na trasie i mecie, ciepły posiłek po biegu. Wszyscy uczestnicy biegu mogą skorzystać z masażu w pobliżu mety. Jak widać zestaw nie odbiega od tego typu podobnych w innych biegach

Niestety spóźniłem się o 4 dni i nie otrzymam odzieży, szczególnie szkoda mi koszulki, gdyż jest to fajna pamiątka, ale tym razem się nie udało ;p No trudno, następnym razem trzeba się wcześniej ogarnąć i zapisać!

Co do samego występu, to do Opola wybieram się już 16 maja, i skorzystam z proponowanego noclegu na hali sportowej. Z tego co widziałem, ze Szczecina oprócz mnie pojawi się jeszcze jedna zawodniczka, tak więc reprezentacja naszego miasta za duża nie będzie. Miejmy nadzieję, że ilość nie przełoży się na jakość ;p

Wynik jaki chciałbym uzyskać i jaki by mnie zadowalał to poniżej 1g:45m, co jednocześnie byłoby rekordem życiowym. Wydaje mi się, że czas jest do zrobienia, jednak zadanie to nie będzie łatwe. Ale trzeba sobie stawiać coraz ambitniejsze cele i do nich dążyć, tak więc staram się to zrobić ;p

Pozdrawiam K.G.

Pierwszy maraton!

W ubiegłą niedzielę (19 kwietnia) wystartowałem w swoim pierwszym maratonie - DOZ Maraton Łódzki z PZU

DOZ Maraton Łódzki z PZU

Przeżycie było niesamowita. To pierwsza tak duża impreza, na której miałem szczęście uczestniczyć. Do biegu przygotowałem się niemal 3 miesiące (w sumie biegam od 8), co niewątpliwie było bardzo krótkim czasem, jednak ambicja kazała mi wystartować jak najszybciej, bez względu na stan przygotowania ;p

Ale od początku:

W sobotę przyjechałem do Łodzi - ze Szczecina podróż to prawie 7 godzin - i udałem się na Atlas Arenę, gdzie przygotowane było całe Expo:

Swoje stoiska miało bardzo dużo firm związanych z tematyką biegania, od możliwości sprawdzenia zdrowia, po przez pomoc biegając na bieżni, do stoisk z odżywkami i odzieżą.

Odebrałem pakiet startowy:

 w skład którego wchodziło:
- numer startowy wraz z czterema agrafkami,
- pamiątkową koszulkę DOZ Maratonu Łódź,
- napoje (woda, izotonik) na trasie i mecie biegu,
- gąbka na trasie biegu,
- medal na mecie,
- worek na odzież (depozyt),
- kupon na posiłek podczas Pasta Party (18.04.2015),
- kupon na posiłek regeneracyjny (19.04.2015),
- folder informacyjny DOZ Maratonu Łódź,
- upominki od sponsorów i partnerów imprezy.

Numer jaki mi przydzielono, to 353, koszulki już niestety o godzinie kiedy dotarłem zostały w rozmiarach S i Xl, więc dostałem większą, Upominkami od sponsorów były trzy batony zbożowe, książka o tym jak interpretować wyniki lekarskie, opaska odblaskowa na ramie, żel energetyczny ALE, oraz broszurki dotyczące maratonu.

Następnie musiałem zameldować się w pobliskiej szkole na nocleg. W skład pakietu startowego wchodził bezpłatny nocleg na hali sportowe, z czego z miłą chęcią skorzystałem:

jako że wszedłem zaraz na początku udało mi się zająć miejsce przy jednym z 5 dostępnych gniazdek (tyle wygrać!!) :D Oprócz mnie na taki nocleg zdecydowało się około 30 osób.

W dniu wyścigu z rana złożyłem swoje "tobołki" do depozytu (który zresztą jak się później okazało został zapodziany, bo odpadł numer i nie chciano mi go wydać) i udałem się na linie startu:

Początkowo miałem ambitne plany i ustawiłem się w grupie biegnącej na 3g 45m. O tym, że to był zły pomysł przekonałem się po 30 kilometrze. Do tego czasu było bardzo dobrze (średnie tępo na poziomie 5:15 min/km) jednak problemy zaczęły się po 33 kilometrze. Przed biegiem planowałem sobie początkowe kilometry na tępo 5:45 min/km, jednak adrenalina i bieg w grupie spowodował, że zapomniałem o założeniach i dałem się ponieść emocjom. Takie przycięcie czasu na początku zaowocowało skurczami w takich miejscach, gdzie nawet nie wiedziałem, że mogą łapać. Łydki, uda, mięśnie 2 i 4-głowe, pachwina czy kolano. Ale nie po to przebiegłem taki kawał, żeby pod koniec odpuści. Z trudem i okropnym bólem, ale bieg ukończyłem. Czas 4 godzin 23 minut i 9 sekund trzeba to otwarcie powiedzieć dobrym nie był, tak samo jak 927 pozycja. Ale człowiek uczy się na błędach i teraz już wiem, że założonej wcześniej taktyki trzeba się trzymać.

Dodam tylko, że maraton wygrała Stefanowicz Monika z czasem 2g:29m:28s, za co zgarnęła 10 tyś. zł, 12 tyś. dol i nowego Forda Fiestę. Wśród mężczyzn tryumfował Matebor Albert Kiplagat pokonując 42 kilometry i 195 metrów w ciągu 2 godzin 11 minut i 49 sekund.

Podsumowując, bieg ten był bardzo dobra lekcją na przyszłość. Bardzo fajne doświadczenie, na prawdę polecam każdemu. Emocje jakie towarzyszą takim występom są niezapomniane, a uczucie ukończenia biegu niesamowite. Już ogłoszone kolejną edycję na 17 kwietnia 2016 roku, i wiem, że w tym czasie tam będę starając się pokonać samego siebie i uzyskać jak najlepszy czas.

Pozdrawiam K.G.

Witam :D

Biegać każdy może!

Siedząc pewnego dnia przed komputerem w oczy wpadł mi artykuł, w którym ogłoszono bieg na 6 kilometrów w Lasku Arkońskim w Szczecinie (Bieg Rodzinny - DOM LEKARSKI). Pomyślałem sobie, że to chyba jest dystans, który dam radę pokonać. Postanowiłem się zapisać i zacząć przygotowania. Do biegu był tylko tydzień. I to był tydzień, który całkowicie odmienił moje życie. Zawody ukończyłem na 19 miejscu (bodajże 68 uczestników) z czasem około 27 minut. Od tamtego czasu (był to wrzesień 2014 roku) biegam regularnie.

Pierwsze zawody, pierwsze emocje związane ze startem, to coś, czego nie da się zapomnieć. A adrenalina, która buzuje w żyłach, kiedy stoisz na linii startu i czekasz na strzał jest czymś nie do zastąpienia. Choć już kilka biegów mam za sobą, to dalej w momencie wyczekiwania mam na rękach gęsią skórkę :p